subgenus Stichoptera Motschulsky, 1860

Chrysolina gypsophilae, Greece Kastoria Makrohori, 21-V-1983, P. Kanaar (Winkelman)Chrysolina gypsophilae (Küster, 1845)
=C. intermedia (Demaison, 1896)  

=C. latecincta (Demaison, 1896) ?

Taxonomische status is controversieel1

Chrysolina gypsophilae ♂ genitaal, NL Otterloo, VII-1958, C.J. de Ronde (Winkelman)Chrysolina gypsophilae schets Jaap Winkelman, NL Otterloo, VII-1958, C.J. de Ronde (Winkelman)


Kever 8.3 (8.2-10.7) mm; bovenzijde ook zwart, maar meestal met blauwe weerschijn (2n=32).

Halsschild-zijde duidelijk afgevlakt en breed ingedrukt, ongeveer even breed als ooglengte, voor spaarzaam gestippeld; -indruk begrensd met groef, die (zwak) bijna geheel naar voren doorloopt.

Dekschilden-zoom reikt verder dan halsschild-indruk; buitenste stippelrijen in het voorste deel dichter bij elkaar liggend dan de stippels onderling, tenminste 1 stippelrij in de rode dekschild-zoom liggend.

Penis gerond en eind onder haakvormig; de onderrand van de opening (het ostium) min of meer recht en aan de zijden hoog aangezet.

Catalogue of the Palaearctic Coleoptera 26 vii 2010: Kippenberg (2010) nog te vergelijken.

De taxonomie van soorten in subgenus Stichoptera Motschulsky, 1860 is complex.

Doordat er een band in de verspreiding lijkt te zijn van de complexiteit, is er mogelijk sprake van hybride-vorming, vergelijk andere taxa (Hewitt, 1999). Uit zuidelijk Europa worden vele hybriden gemeld, bijvoorbeeld de hybride Chrysolina gypsophilae x C. rossia [=C. limitata (Küster, 1845)].
Het is mijns inziens ook mogelijk dat C. gypsophilae een hybride is tussen C. kuesteri x C. sanguinolenta, en dat de hybrideband oostelijk van Nederland liep.

Nieuwe soort en overzicht subgenus : Chrysolina (Stichoptera) oceanoripensis Bourdonné, Doguet & Petitpierre, 2013 endeem op de zandduinen aan de kust van zuidwest Frankrijk (Bourdonné Doguet & Petitpierre, 2013).