Legenda
De gehele aangegeven situatie is misschien te optimistisch.

Kort- of langvleugelig (Bieńkowski & Orlova-Bienkowskaja 2011). In geheel Midden-Europa een zeldzame soort (58°N GBIF 2012). Schmitt & Rönn (2011) geven een kaart van midden-Europa en wijzen op het fragmentarisch voorkomen. Veel records van eiland Öland (Zweden) 67 records 1900-2010, vergelijk de Nederland Hollandse duinen 120 records 1864-2015, daarna volgt Oostenrijk met 37 (vooral Biologiezentrum Linz - GBIF 2009) waar de soort op 1500 m altitude zit.
Op droge zandgrond van de zeeduinen, langs rivieren tot de boomgrens in de alpiene zone (< 3200 m). In bijna alle zones gevonden (zowel breedtegraad als altitude), maar tegenwoordig in het noorden in de dalen langs de grote rivieren tót het gemengd-bos, vroeger noordelijker, zelfs een vondst (1906) in de Taiga (zie kaarten in Bieńkowski & Orlova-Bienkowskaja 2010).  

In Duitsland als sterk bedreigd op de Rode Lijst (categorie 2) (Geiser 1998), in Sleeswijk-Holstein noemen Ziegler & Suikat (1994) de soort als verdwenen, Tolasch & Gürlich (2001-2008) noemen twee vondsten van één vindplaats (RZ Besenthal, leg. Boy 1916, in coll. Ziegler) in 2015 noemen zij nog één vondst van voor 1910; uit Rijnland, Palts en Noordwest-Duitsland verdwenen (Köhler & Klausnitzer 1998), wel recente vangsten nabij Keulen in Westfalen (Koch 1968), in Noordrijn en Thüringen (Fritzlar 1998), maar daar wel op de Rode lijst als op het punt van verdwijnen (Fritzlar 2001). Ook in zuidelijke Duitsland, Baden en Württemberg slechts 2 vondsten na 1950 (Frank & Konzelmann 2003) en een zeer recente op 16 mei 2015 in de Bayerische Rhön (Arnsberg leg. Gerhard Kleinschrod www.naturgucker.de); in Beieren als op het punt van verdwijnen op de Rode Lijst (Kippenberg 2003). Niet bekend uit Luxemburg. Leek in België uitgestorven (Wenduine, Luik en Hoesen <1882 (Derenne 1963)); maar Thieren & Delwaide (2010) melden een vondst van 14 ex. op 9 april 2005 in Saint Léger Google maps.

Uitgestorven in Groot-Brittannië locus typicus (bekend van de 4 type exemplaren van Fabricius 1775, coll. Zoölogisch Museum te Kiel (Zimsen 1964, zie ook www.zmuc.dk) en onderzocht door Bieńkowski & Orlova-Bienkowskaja (2010)); alsook van Windsor en Devonshire <1831 (Stephens 1831 en Stephens 1839). Uit Groot-Brittannië ook subfossiel bekend (Coope et al. 1961) en Buckland (2007) vermeldt 5 zeer oude vondsten deze soort van het Pleistoceen uit de periode van 440.000 tot 302.000 jaar geleden (London, Hackney) en van 50.000 tot 25.000 jaar geleden (Worcestershire, Upton Warren). In Frankrijk niet meer gevonden in de monding van de rivieren de Seine en de Loire (Bourdonné, in litt., 2007). Omgeving Parijs <1952 "jamais reprise malgré de nombreuses recherches" (Bergeal & Doguet 1992). Callot & Matter (2003) noemen enkele vondsten uit Baden-Würtembergs, maar is niet bekend van de Vogezen. Uit Denemarken bekend van 5 provincies; na 1960 nog in 1 provincie aangetroffen (Hansen 1996), als op het punt van verdwijnen op de Deense Rode Lijst, laatste vondst uit 1977 (NERI/DMU 2007). Vlakbij op de Kullaberg (N56°17'E12°28') leg. Andreas Nord, Lars Jonsson en Pia Andersson in 2011 Ransvik Skåne Zweden (www.zoo.ekol.lu.se) (artportalen.se), maar evenzo in Zweden zeldzaam en hierbij nog slechts 2 recente vindplaatsen (Ljungberg 2002,  2005), op de Zweedse Rode Lijst als bedreigd (Gärdenfors 2005), uit 5 van 7 provincies verdwenen, zie ook Landskapskatalog för skalbaggar : Bladbaggar 2009 [artportalen.se] en de nieuwste Rode Lijst versie (Gärdenfors 2010 en ArtDatabanken 2015), de soort is nog steeds bedreigd (VU) in cultuurlandschap. Volgens deze nieuwste catalogus nog aanwezig in: Öland, Kalmar (vasteland), Kronoberg en Östergötland verdwenen uit de provincies: (Skåne) Halland, Västra Götaland en Södermanland.

Meest noordelijke vondst nabij Sint-Petersburg (Romantsov 2007);  ook in Estland (laatste vondst 1956 in Kostivere en in 1944 uit het afgegraven kalkgebied Vasalemma - zie foto University of Tartu, Natural History Museum GBIF2015);  en in Letland, Salaspils, coll. C. Muthel (Bukejs 2009).  Uit grote delen van Tsjechië verdwenen, in 2008 op een droge grasland langs de rivier Jihlava een zijrivier van de Donau (Křivan & Stejskal 2009) en in 2011 in het steppereservaat Mohelenská hadcová step (www.biolib.cz); Strejček & Bezděk (2005) beschouwen de soort als op het punt van verdwijnen (CR).  In Slowakije in het laagland nog recent gevonden op een rivierduin langs de Donau (Majzlan 2005), en in 2008 (leg. Stanislav Krejcik det. Frank Köhler, zie www.meloidae.com), voorst in 2015 in de Witte Karpaten (www.biolib.cz). De situatie na 2000 in de gebergten van Midden-Europa en de Balkan zijn nog onduidelijk, mij alleen een vondst bekend uit Roemenië van 2005 uit de Karpaten (Ungureanu 2008).

Volgens Medvedev (1992) komen in Europa 3 ondersoorten voor¹.

Van Siberische oorsprong, 'Euro-Baikal' boreaal-montaan (Bieńkowski & Orlova-Bienkowskaja 2010).

EUS: meu sib MED: (med) tur CEA.