Toenemend, bereikt waarschijnlijk vliegend landen aan de overkant van zeeën. (56°N GBIF 2012; altitude 1300
m).
Legenda
Chrysomela saliceti
Vroeger vermelde de Fransman Bedel
(1901)
reeds
dat
deze
soort
met
name
in
duinen
talrijk
is
en
noemt
daarbij
de
Hollandse duinen.
Uit Groot-Brittannië als nieuw voor de Britse
fauna (Mendel
& Hatton 2013).
Niet
bekend
uit Luxemburg. In
België
zeldzaam (mogelijk nabij Brussel zie vondst Ivo
Christiaens op 30 V 2013 waarnemingen.be-76447987).
Uit Duitsland is waarschijnlijk ten onrechte in het verleden juist Chrysomela tremula uit de duinen
vermeld (ook recent maar zonder foto is Chrysomela tremula
gemeld van Noordzee-eiland Langeoog (16 juni 2012 leg. Imke Zwoch, Naturgucker.de);
(voor 1960 en na 1985 op het
Duitse eiland Amrum (Noord-Friesland) Tolasch & Gürlich
(2001-2014), mogelijk betreffen deze vondsten C. saliceti.
De vondst na 1985 is was op 'Kniepsand' en dat lijkt mij een groot
strand. Zeer recent van de Noordzee eilanden: Borkum (5 juli 2014
Naturgucker.de www.gbif.org-1038578021)
en Baltrum (7 juli 2011
Naturgucker.de www.gbif.org-921051088).
Aangrenzend
Duitsland ook zeldzaam (zie bijv. Schmidt
et al. 2000),
maar
neemt naast C. vigintipunctata toe
(Kippenberg in Erbeling
&
Terlutter
1995);
Global
Biodiversity Information Facility (GBIF)
vermeldt Fischbach 2003 Südwestpfalz in Rheinland-Pfalz); maar uit het
Saksen slechts 1 exemplaar uit 1923 (Klausnitzer et al.
2009); in Thüringen op de Rode lijst als bedreigd (Fritzlar
2001). In het Duitse Sleeswijk-Holstein een tiental vondsten na 1985 (Tolasch
& Gürlich 2001-2008). Uit Denemarken
toont Martin Ole in 2013 één aanspoelsel vondst
nabij Zweden op het strand van Sjaelland Danmarks
Fugle og Natur.
In Zweden van 4 provincies bekend, tot voor kort op een provinciale Rode lijst (Hallands
län Red List 2000) en niet meer recent gevonden op Öland. In drie provincies
recent toch weer gevonden : Skåne län 2006 (H.-E. Wanntorp det. 2011) en
Hallands län 2008 (maar slechts 1 vrouwtje op 5 juni op het strand van
Mellbystrand,
met de
vermelding 'vinddrift') (zie Landskapskatalog för skalbaggar
- artportalen.se) en uit Blekinge län Global
Biodiversity Information Facility (GBIF). In het Artfaktablad
van Swedish Species Information Centre (Hans-Erik Wanntorp,
2005. ArtDatabanken, SLU 2010-04-27 www.artfakta.se-100642):
niet bedreigd, maar voorkomen wisselend "Utmärks av
massuppträdanden och har säkert en god koloniseringsförmåga".
Niet bekend uit Noorwegen op 31 mei 2013 in Akershus meldt Gunnar
Engan wel een hele kleine Chrysomela tremula van 7.3 mm en gezien de opmars
van C. saliceti toch een aandachtspunt (Norwegian
Biodiversity Information Centre NBIC - www.gbif.org-1049603183). In Finland alleen in het uiterste zuiden, zie Finnish
Museum of Natural History University of Helsinki.
Uit Frankrijk enkele vondsten: departement Alpes-Maritimes 1959 (INPN
2014); Vogezen slechts 1 exemplaar uit 1990 (Callot
& Matter 2003), dat was nabij Straatsburg in Bas-Rhin, foutief in
Debreuil in Tronquet
2014 (Callot
2015). Aan de kust in Manche-Normandië (Tronquet ed.
2014) tot Saint-Pol-de-Léon in Bretagne (op
GBIF
2012 als België in de Insects Collection of the Ghent University
Zoology Museum). Een herontdekking in 2009 in een duinpan te
Pas-de-Calais (Bouyon
2012) en uit 2001 uit departement Essonne (INPN
2016). Uit Spanje
een record uit Catalonië (Lleida, Llavorsí, Petitpierre
1988) en bevestigd door de vondst in het Cantabrisch Gebergte (Burgos,
Bujedo 15
VI 1991 Petitpierre
& Vives 2008). Uit de Franse Pyreneeën onzeker (Tiberghien
2016).
EUS:
meu
sib MED: (med) wel
tur CEA.
|
23 oktober 2016 |