Mogelijk te optimistisch.

In bossen en in aanplant (67°N GBIF 2012; altitude 1500 m).

Uit Duitsland oude en recente meldingen uit de duinen; zonder foto gemeld van Noordzee-eiland Langeoog (16 juni 2012, leg. Imke Zwoch, naturgucker.de) mogelijk betreft deze vondst Chrysomela saliceti en ook gemeld na 1985 van het Duitse eiland Amrum (Noord-Friesland) (Tolasch & Gürlich 2001-2015). In Sleeswijk-Holstein melden zij 22 vindplaatsen en is afnemend. In Groot-Brittannië sterk afgenomen en volgens Lane (1990) laatste vondst in 1958, kwam op de Rode Lijst als waarschijnlijk uitgestorven, maar op het National Biodiversity Network Gateway (2011): 189 records, in 2013: 199 records, enkele laatste vondsten tot 1983; op de internetsite GBIF 11 recente records uit 2002 van de halfbeboste graafschappen rondom Londen: Surrey-Farnham, Essex-Epping Forest (www.gbif.org-273689037), Hertfordshire en Kent-Darenth, oostelijk in Essex-Colchester en westelijk in Birmingham. In Denemarken als kwetsbaar op een Rode Lijst (1997), en als bijna bedreigd op de Deense Rode Lijst van de Universiteit van Aarhus (NERI/DMU 2007); in 2012 een record op Danmarks Fugle og Natur van 1 juli 1995 (leg. Ole Martin, Asserbo Plantage strand 56.021725N 12.019079E - Halsnæs Hovedstaden Sjælland).
Submontaan en in Scandinavië algemener, zelfs op Åland (Finland Finström 60°14'N19°56'E eind VI 2015 Luonnontieteellinen keskusmuseo, Helsingin yliopisto FinBIF - Virtala hatikka.fi). In Noorwegen op 31 mei 2013 in Akershus meldt Gunnar Engan een hele kleine 7.3 mm en gezien de opmars van Chrysomela saliceti een aandachtspunt (Norwegian Biodiversity Information Centre NBIC - www.gbif.org-1049603183).

Génissel et al. (2000) vermelden uit 1999 16 vondsten uit Frankrijk en België; in Turkije zelfs een plaag (Aslan et al. 2003).

3 februari 2016: In Noordwest-Europa een afname van 16% (zie overzicht) maar niet alle records lijken zeker en laat vanaf vandaag deze kaart ongemoeid. Ook gezien de kennelijke lokale opmars van Chrysomela saliceti een aandachtspunt voor determinatie in het veld en interpretatie van data, zoals dat geldt voor alle records-meldingen-waarnemingen op het tussennet.

Uit Frankrijk meldt H.J. Callot in 2013 in zijn supplement van Coléoptères d'Alsace: V 2009 Fr Moselle, Danne-et-Quatre-Vents N48°46'E7°17' Im:2000ex. maar vindplaats verdwenen door bouw van het treinspoor Ligne Grande Vitesse Est (LGVE Strasbourg-Paris). [Societe Alsacienne d'Entomologie - soc.als.entomo.free.fr].

(ARC) EUS: atl meu sib MED: med tur CEA CHI.

Global Biodiversity Information Facility (GBIF)
Zowel tremula als tremulae totaal:

286 records/exemplaren uit Groot-Brittannië (188), Nederland (8), België (3), Duitsland (1), Noorwegen (20), Zweden (29), Finland (22), Polen (5), Myanmar (1), Japan (1) en Korea (1).

In 2012: na 2000 31 GRID's, totaal 501 records/exemplaren uit Groot-Brittannië (162), Nederland (9), België (5), Luxemburg (1), Duitsland (101), Noorwegen (25), Zweden (113), Finland (45), Polen (7), Tsjechië (3), Slowakije (4), Italië (1), Slovenië (1) Oostenrijk (1), Hongarije (8), Japan (4), Myanmar (1) en Korea (3).

17 vi 2010: Volgens Kippenberg (2010) komt Chrysomela tremula ook in Noord-Amerika voor.

In de lijst van Nomina Insecta Nearctica staan 17 soorten, zonder Chrysomela tremula.

Zo ook in de lijst van The Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2010 Annual Checklist.

3 februari 2016