Legenda

Niet in Italië volgens Bourdonné & Doguet 1991.

Zeldzaam in bosranden, in droog grasland op kalk- en zandgronden, vooral op het zuiden geëxponeerde hellingen (54°N GBIF 2012; altitude 1400 m).

De dichtstbijzijnde vindplaats na 2000 is voor Nederland ongeveer 200 km, iets ten oosten van Frankfurt, zie de kaart van 233 records. Deze kaart moet echter overal bevestigd worden, want soorten worden vaak verwisseld en bovendien is de taxonomische status binnen subgenus Stichoptera nog steeds in onderzoek en ik voor dit subgenus alleen een toekomstige DNA-kaarten betrouwbaar acht. Op de internetsite van INPN Inventaire National du Patrimoine Naturel Style, Muséum National d’Histoire Naturelle Paris (inpn.mnhn.fr) werd het record in departement Gironde in 2015 weggehaald en verscheen weer in 2016. Waarschijnlijk heeft dit verband met de opsplitsing van de soort in de onderstaande nieuwe soort.

Nieuwe verwante soort en overzicht subgenus : Chrysolina (Stichoptera) oceanoripensis Bourdonné, Doguet & Petitpierre, 2013 endeem op de zandduinen aan de kust van zuidwest Frankrijk (Bourdonné, Doguet & Petitpierre, 2013). Zie ook foto's www.galerie-insecte.org.


Tiberghien (2016) schrijft in Bulletin de la Société linnéenne de Bordeaux 151 :  "ce Stichoptera est un endémique des dunes de "la Pointe de Grave à l'embouchure de l'Adour" (DEBREUIL, 2014). La station de "Bayonne" de la collection Duport (exemplaire nommé alors logiquement C. gypsophilae) est aujourd'hui disparue ; de rares individus existaient encore il y a peu (2008) entre Adour et Anglet / Chambre d'Amour (Pyrénées- Atlantiques) mais les aménagements touristiques en ont eu raison. On pourra se reporter au travail de THOMAS (présent bulletin, 2016) pour ce qui concerne une toute récente mise au point historique et chorologique."