Gonioctena flavicornis 
Legenda

Boreo-montaan en zeer zeldzaam submontaan (67°N altitude 2500 m GBIF 2012). Op Grauwe wilg (Salix cinerea L.), ook vermeld van Boswilg (S. caprea L.) en Witte els (Alnus incana (L.)). V-VI.

 

Gonioctena flavicornis
België (1960) en Luxemburg (1962).

 

Derenne (1963) noemt uit België het aangrenzende Lanaye (prov. Luik), z.j., en in 1960 in zuid België (prov. Luxemburg). In 1962 ook uit Luxemburg (Musée national d'histoire naturelle Luxembourg Mousset 1984, GBIF 2009). Uit Duitsland is de vermelding uit Rijnland van Weise (1898) is foutief (Roettgen 1911). Na 1950 wel uit Neder-Sacksen (Horion 1951). Oude vondsten bekend van Hessen (Köhler & Klausnitzer 1998), Westfalen (1902)1. In Duitsland sterk bedreigd (categorie 2) op de Rode Lijst (Geiser 1998); uit Westfalen aan de voet van middelgebergte in Witten N51°26'E7°21' (Fügner 1902 citaat in Kroker 1986); uit Thüringen de laatste vondst 1894 (Fritzlar 2001); uit Baden en Württemberg na 1950 slechts 1 record uit Baden-Alb (Frank & Konzelmann 2003). Uit Frankrijk van de Vogezen (<1958, Callot & Matter 2003). Bekend uit Letland (Telnov 2004) en Litouwen (Tamutis; Tamute & Ferenca 2011).Sąrašas: Lietuvos lapgraužiai Litauen Lithauen Lietuva

 

EUS: meu sib CEA.

 

 

Global Biodiversity Information Facility (GBIF)
In 2012: 21 records/exemplaren uit België (9),  Noorwegen (1), Zweden (1), Finland (3),  Zwitserland (1), Oostenrijk (2) en Hongarije (2)
.