Zeldzaam, in zeer nat, moerassig weiland in bronnen langs beken en in zilte gebieden en toendra (-1350 m). In Noordwest-Europa in submontaan gebied (Ardennen, Eifel en Westfalen) nog steeds gevonden, maar waarschijnlijk zeer geïsoleerd.

 

10 X 2016: Op bovenstaande kaart uit 2016 van 395 records met 122 stippen totaal, na 2000 met 18 groene stippen. De verwachte afname in de periode van 2000 tot 2050 is groot (27 %) zodat de soort in geïsoleerde gebieden gaat voorkomen.

Lindsey (www.commanster.eu) noemt een submontane populatie uit de Hoge Ardennen, België Commanster 2007-2010 en een vondst bekend uit 1942 uit Rupelmonde in Oost-Vlaanderen (Ghent University Zoology Museum - GBIF 2007).  In Duitsland in Sleeswijk-Holstein bedreigd (Ziegler & Suikat 1994); Tolasch & Gürlich (2001-2008) melden 38 records en 19 vindplaatsen en een afnemend voorkomen is te zien; uit de Eifel (1985), Rijnland-Pfalz (1999) (GBIF 2012); uit Beieren verdwenen (Kippenberg 2003), in het Zwarte Woud na 1950 niet meer gevonden (Frank & Konzelmann 2003); in Thüringen op de Rode lijst als sterk bedreigd (Fritzlar 2001).  Uit Denemarken in 2013 een recente vondst in Fladbro (Randers, Midtjylland, 26 mei 2013 leg. Johnny Lund Jeppesen - Wild About Denmark).  Een recente datum van de noordelijkste vondst in Zweden uit provincie Dalarna is niet bekend gemaakt (GBIF - Lund Museum of Zoology (MZLU) accessed on 2015-01-02), hiervan in de linker kaart van 2003 een optimistische grove lijn getrokken door Finland naar Nova-Zembla. Uit Groot-Brittannië bekend als subfossiel uit het late Midden-Pleistoceen (Murton et al. 2001), tegenwoordig zeldzaam en potentieel bedreigd. In het noordoosten van Schotland: Caithness 2011 (www.flickr.com) en Orkney-eilanden. Mogelijk meer op de Britse internetsite National Biodiversity Network Gateway.



In Frankrijk sterk geïsoleerd in de Pyreneeën en oude vermeldingen van de Ardèche (Balazuc 1984) en twijfelachtig in de Vogezen (Sainte Claire Deville 1937). Onder meer in de Pyreneeën een vorm zonder gekromde rode banden, zie foto hieronder. Bourdonné geeft in Winkelman & Debreuil (2008) deze vorm een taxon status met de naam Hydrothassa hannoveriana germanica (Weise, 1883), maar zo niet meer in de nieuwe catalogus (Tronquet, ed. 2014). Hoe de drie exemplaren uit Puel (Ardèche) in collectie Lécuru (Balazuc 1984) eruit zien is onbekend. Ook in Holstein is deze vorm gevonden, zie hieronder. Von Wanka (1915) trof beide vormen aan in één populatie in Polen (Bielsko-Biała). Polen is locus typicus van de vorm germanica (Weise, 1883).  In Oostenrijk met 8 records in 4 GRID's (25 VI 1977 Sternstein N48°33'E14°15' altitude 1125 m. Biologiezentrum Linz leg. Mitter Heinz - gbif.org-11672011).

 

ARC: Nova-Zembla (Stuxberg 1886) EUS: atl meu sib; mogelijk als fossiel in NEA (Silfverberg 1994 in Jolivet).

 

Global Biodiversity Information Facility (GBIF) In 2009: 36 in 2010: 85 records/exemplaren uit Groot-Brittannië (60), Nederland (7), België (1), Zweden (9), Finland (4) en Polen (1). In 2011: 129 Groot-Brittannië (66), Nederland (7), België (2), Duitsland (8), Denemarken (1), Zweden (36), Finland (6), Polen (1) en Zwitserland (1).

 

zie ook vormen op Iconographia Coleopterorum Poloniae Borowiec 2009

zie ook de ongebandeerde vorm uit Denemarken (Fladbro - Randers, Midtjylland) 26 V 2013, langs Nørreå og Gudenå, Johnny Lund Jeppesen (www.fugleognatur.dk-225788).

En Holstein Kiel-Russee  Lompe, A., 2002. Die Käfer Europas, ein Bestimmungswerk im Internet. Nienburg/Weser [www.coleo-net.de].

.